miłosc sex to głopota

Już cię nie kocham

Stało się dla mnie to rzeczą jasna
Ziemia nie stanie, gwiazdy nie zgasną,
Gdy się obrazisz i strzelisz focha.
Już cię nie kocham.

Prześladujesz mnie chodzisz za mną jak cień
Czy w dzień czy w nocy mój aniele złoty
Zakłócasz mój sen i rozgrzewasz mą krew
Duchem przezroczy w myślach moich błądzisz
Włos długi czarny karmelowe wargi
Boska uroda piękna zjawiskowa
Zmysły zagrały tak na mnie działały
Jesteś tak słodka grzech ciebie nie kochać
Kusisz rozpalasz nie do wytrzymania
Oczy zachwycasz jak ta Afrodyta
Calutka naga że jestem w opałach
Wabiąca siła - libido porywa
W miłosne łoże gdzie dwa ciała w splocie
Oddani sobie figlują z amorem

Co ja mam zrobić byś zeszła z obłoków
Kocham cię błądząc: miłość mnie ogarnia
Czuła namiętna tak pełna uroków
Budzisz mój zachwyt lecz jesteś uparta
Mam wiele pragnień i płomiennych uczuć
Wzniosłych intencji żarliwego ciepła
Skrusz swoje serce jak ten kamień z murów
Taranem rozbij drzwi swego więzienia
Wyjdź z tego lochu z ciemności ku słońcu
Naprzeciw szczęściu co jest wyjątkowa
Spójrz oknem pragnień na to piękno wokół
Oczami duszy: bądź bardziej zmysłowa
Z Iskrą czułości i wdziękami ciała
Ponętnych uciech byś się nie lękała

Kiedy Cię ujrzałem, serce me zadrżało.

Twój prześliczny uśmiech, usta, włosy, ciało,
te śliczne ogniki w przecudownych oczach
z nóg mnie powaliły. Piękna i urocza!

Widziałem ja w życiu wiele pięknych rzeczy,
lecz takiej pięknotki (niechaj nikt nie przeczy),
jak Ty moja cudna, moja Ty królewno,
nie ma na tym świecie. O tym wiem na pewno!

Nie wspomnę ja nawet o Twej pięknej duszy
i nie znam takiego, kto by się nie wzruszył,
jak Cię widzi, słyszy, dotyka i czuje,
kiedy go pocieszasz, albo też strofujesz!

No bo ciało – ciałem, ale dusza – duszą!
Taka śliczna dusza zawsze mnie porusza,
bo ciało niestety z wiekiem się starzeje,
a dusza gdy piękna, jest i wciąż istnieje!

Żyj więc piękna długo, oraz bądź szczęśliwa.
Niech Ci nigdy w życiu zmartwień nie przybywa.
I pamiętaj o tym nieziemska – księżniczko,
że masz najpiękniejsze we Wszechświecie liczko!

Cisza we mnie
stara się nie rozrastać.
Wtulona w cudze milczenie,
powoli gaśnie.

Nieśmiało czeka
na trudną miłość,
spełnienie w wieczności,
radość współdrżenia.